ZDROWE ODCHUDZANIE - OTYŁOŚĆ NADWAGA U DOROSŁYCH

Spalanie tkanki tłuszczowej - zrzucenie nadwagi

Stres jest pojęciem bardzo szerokim. Według twórcy teorii stresu, Hansa Selye, prawie każda czynność wywołuje stres. Jest on bowiem reakcją organizmu na nowość, niebezpieczeństwo, czy silny bodziec. Nagła śmierć kogoś bliskiego staje się przyczyną stresu, ale i szczera radość z narodzin dziecka wywołuje stres. Każda zmiana w życiu, powoduje konieczność zareagowania na nią, zmusza organizm do mobilizacji. Musimy przyzwyczajać się do tych zmian, zakceptować je i nauczyć się z nimi żyć.

Początki stresu

Pierwszym sygnałem, że coś złego dzieje się z organizmem, bywają kłopoty z zasypianiem. Potem do nich dołączają inne. Płaczemy bez powodu, czujemy się zmęczeni niezależnie od tego, ile pracujemy i ile odpoczywamy, mamy kłopoty z koncentracją, skupieniem uwagi, zawodzi nas pamięć. W ciągu dnia zdarza się nagłe kołatanie serca, ból głowy, nerwowy kaszel. Bębnimy palcami, przytupujemy, palimy papierosa za papierosem. Pojawia się drażliwość i czasem brak zainteresowania seksem. Tych objawów jest coraz więcej, stopniowo pojawiają się nowe i może dlatego nie dostrzegamy ich przybywania. Kiedy osiągną pułap krytyczny, czujemy, że jest nam "źle we własnej skórze". Nie zawsze jeszcze rozumiemy, że znaleźliśmy się w szponach stresu. Tracimy dawną radość życia i zapał do pracy. Brak wiary w siebie pojawia się w miejsce, dotychczasowej pewności.

Pozytywnie o stresie

W umiarkowanej dawce stres motywuje do pracy, działania i jest siłą napędową. Stres wyzwala w nas siłę do podejmowania trudnych decyzji i dzięki niemu bierzemy na siebie nowe wyzwania. Działamy szybciej i dokonujemy tego, czego bez udziału stresu nie udałoby się osiągnąć. Niektórzy doskonale funkcjonują w sytuacjach stresujących i poszukują go, by życiu nadać więcej barw. Oni to uważają, że szkoła bez stresujących klasówek, odpowiedzi przy tablicy i ocen w dzienniku, nie potrafiłaby zmotywować do efektywnej nauki. W dorosłym życiu uważają, że praca bez elementu emocji, rywalizacji i ryzyka byłaby mniej atrakcyjna. Szczera radość z narodzin dziecka to też stres.

Negatywnie o stresie

Stres może dotyczyć sytuacji małżeńskiej, zawodowej , rodzinnej i wychowawczej z dziećmi. Dotyczy więc naszych relacji z najbliższymi, ale też bywa związany wyłącznie z tym, co dzieje się w nas i z nami. Od jego rozległości, czasu trwania i odporności organizmu zależy rodzaj dolegliwości, na które zapadamy z powodu stresu. Jedni częściej się przeziębiają , a inni z byle powodu wybuchają złością. Jedni stają się rozdrażnieni,a inni apatyczni.

Jak sobie radzimy ze stresem ?

Idziemy do lekarza, dostajemy receptę na środki uspokajające i nasenne, wykupujemy je sądząc, że wreszcie się rozluźnimy. Po pewnym czasie niektórzy przyzwyczajają się do środków nasennych i nie mogą już bez nich żyć, rano po przebudzeniu, kiedy trzeba iść do pracy takie osoby czują się zmęczone - najchętniej wróciłyby do łóżka, ale... czeka praca, którą muszą wykonać by jej nie stracić. Cóż więc robią? Sięgają po duży kubek mocnej kawy, która stawia ich na nogi. I tak dzieje się każdego dnia. Środki uspokajające, nasenne i pobudzające zażywają na zmianę, nie myśląc o tym co dzieje się w ich organiźmie, jak skutecznie i powoli niszczą np. wątrobę.

Nie możesz dopuścić by stres się kumulował i potęgował w Twoim organiźmie. Długotrwały, sprzyja wystąpieniu wielu schorzeń. Przede wszystkim zaatakowane zostają najsłabsze narządy. U jednych będą one związane z układem oddechowym, u innych z pokarmowym, a u niektórych negatywnemu oddziaływaniu stresu zostanie poddanych wiele narządów. Następuje bardzo mocne osłabienie układu odpornościowego. Zależnie od wieku, płci, przyjmowanych leków, stylu życia, wychowania, filozofii życiowej i wielu, wielu innych czynników, jedni mają większą podatność na negatywne skutki stresu, a inni mniejszą.

Statystyki podają, że 80 % chorób ma podłoże stresowe.

Strona 1 Jak radzić sobie ze stresem